چرا عسل می تواند مدت زیادی خاصیت خود را حفظ کند و فاسد نشود

عسل یکی از قدیمی ترین شیرین کننده هایی است که توسط انسان مصرف می شود و استفاده از آن در حدود 5500 سال قبل از میلاد ثبت شده است. همچنین ادعا هایی وجود دارد که دارای خواص طولانی مدت است. بسیاری از مردم شنیده اند که شیشه های عسل در مقبره های مصر باستان کشف شده اند که خوردن آنها به همان خوبی که مهر و موم شده اند، بدون هیچ ضرری امکان پذیر است.

این داستان ها باعث شده است که بسیاری از مردم باور کنند که عسل به هیچ وجه فاسد نمی شود. هرچند اینکه در حال صحبت در مورد چه ماده ای هستیم مهم است. اگر منظورمان عسل تغذیه ای یا عسل مصنوعی است؛ قطعا ادعای فاسد نشدن عسل اشتباه است. عسل های پاستوریزه نیز که حرارت دیده هستند، ممکن است بعد از تاریخ انقضا فاسد شوند. این عسل خام و فراوری نشده است که فاسد نمی شود. عسل طبیعی که اصل و ارگانیک باشد.

عسل طبیعی ماده ای شیرین است که توسط زنبورهای عسل از شهد یا ترشحات گیاهان تولید می شود .زنبورها شهد گل را می مکند، آن را با بزاق و آنزیم های خود مخلوط می کنند و در کیسه عسل ذخیره می کنند. سپس آن را در کندو می گذارند تا رسیده شود و به عنوان غذا استفاده شود. از آنجا که ترکیب عسل به گونه های زنبورهای عسل و همچنین گیاهان و گل هایی که استفاده می کنند بستگی دارد، از نظر عطر و طعم و رنگ می تواند به طور قابل توجهی از شفاف و بی رنگ بودن تا کهربای تیره متفاوت باشد.

عسل طبیعی تقریباً از 80٪ قند و بیش از 18٪ آب تشکیل شده است. مقدار دقیق آن توسط گونه های زنبور عسل، گیاهان، آب و هوا و رطوبت و همچنین روند فرآوری آن تعیین می شود. همچنین حاوی اسیدهای آلی مانند اسید گلوکونیک است که مسئول طعم اسیدی مشخص آن است. علاوه بر این، گرده موجود در عسل فیلتر نشده حاوی مقادیر بسیار کمی پروتئین، آنزیم، اسیدهای آمینه و ویتامین ها است.

از نظر تغذیه ای، تنها ماده مغذی قابل توجه در عسل قند است، با 17.2 گرم و 65 کالری در هر قاشق غذاخوری (21 گرم). همچنین رگه هایی از مواد معدنی مانند پتاسیم، به ویژه در انواع تیره عسل وجود دارد؛ اگرچه مقادیر بسیار کمی هستند اما از نظر تغذیه ای مناسب هستند.

این ویژگی های یک عسل طبیعی است. همین ویژگی ها باعث می شوند که عسل طبیعی با دیگر عسل های موجود در بازار مثل عسل های صنعتی متفاوت باشد. در ادامه تلاش شده تا به این سوال پاسخ دهیم که چرا عسل طبیعی فاسد نمی شود؟ اگر این سوال برای شما هم پیش آمده، حتما ادامه این مطلب می تواند برای شما جذاب باشد.

چرا عسل طبیعی فاسد نمی شود؟
عسل دارای چند خاصیت خاص است که به ماندگاری طولانی مدت آن کمک می کند؛ از جمله قند زیاد و رطوبت کم ، ماهیت اسیدی و آنزیم های ضد میکروبی تولید شده توسط زنبورها. در ادامه در مورد این ویژگی های عسل بیشتر توضیح داده ایم.

قند عسل طبیعی بسیار زیاد و رطوبت آن کم است
عسل از حدود 80٪ قند تشکیل شده است که می تواند رشد بسیاری از انواع میکروب ها مانند باکتری ها و قارچ ها را مهار کند. مقدار زیاد قند به این معنی است که فشار اسمزی موجود در عسل بسیار زیاد است. این باعث می شود آب از سلول های میکروب ها خارج شود و رشد و تولید مثل آنها را متوقف کند.

علاوه بر این، علیرغم وجود حدود 17-18٪ آب، فعالیت آب در عسل بسیار کم است. این بدان معنی است که قندها با مولکول های آب در تعامل هستند بنابراین نمی توانند توسط میکروارگانیسم ها استفاده شوند و هیچ تخمیر یا تجزیه عسل اتفاق نمی افتد.همچنین، از آنجا که عسل کاملاً متراکم است، اکسیژن نمی تواند به راحتی در آن حل شود. این امر، از رشد یا تولید مثل بسیاری از میکروب ها جلوگیری می کند. این یکی از ویژگی های مهم عسل طبیعی است که آن را ماده ای فسادناپذیر کرده است.

عسل یک ماده اسیدی است
PH عسل از 3.4 تا 6.1 با متوسط 3.9 متغیر است که کاملاً اسیدی است. دلیل اصلی این امر وجود اسید گلوکونیک است که در هنگام رسیدن شهد تولید می شود. در اصل تصور می شد که محیط اسیدی عسل مسئول جلوگیری از رشد میکروبی است. با این حال، مطالعات مقایسه ارقام با مقادیر pH پایین و بالاتر تفاوت معنی داری در فعالیت ضد میکروبی پیدا نکردند.

با این وجود، برای برخی از باکتری ها مانند سی.دیفسیریا، ای.کولای، استرپتوکوکوس و سالمونیا یک محیط اسیدی است که مسلما ضد آنها و مانع رشد آنها می شود. در حقیقت، عسل چنان در از بین بردن انواع خاصی از باکتری ها موثر است که حتی در زخم های سوختگی و جراحت ها نیز برای پیشگیری و درمان عفونت استفاده می شود.

این یعنی شما با یک ماده اسدی مواجه هستید که اجازه رشد باکتری و مواد فسادانگیز معمول در خوراکی ها نمی دهد. همین موضوع باعث می شود خود عسل نیز فاسد نشود و حتی از عسل برای جلوگیری از فساد برخی خوراکی ها نیز استفاده شود.
زنبورها آنزیم های خاصی دارند که مانع رشد باکتری ها می شوند

در طی فرایند تولید عسل، زنبورها برای کمک به حفظ شهد، آنزیمی به نام گلوکز اکسیداز را در شهد ترشح می کنند. با رسیدن عسل، گلوکز اکسیداز قند را به اسید گلوکونیک تبدیل می کند و همچنین ترکیبی به نام پراکسید هیدروژن تولید می کند. تصور می شود که این پراکسید هیدروژن به خواص ضد باکتری عسل کمک می کند و از رشد میکروارگانیسم ها جلوگیری می کند.علاوه بر این، یافت شده است که عسل شامل انواع ترکیبات دیگر مانند پلی فنولس، فلاونوئیدها، متیل گلی اوکسال، پپتیدهای زنبور عسل و دیگر عوامل ضد باکتری است که ممکن است به کیفیت ضد میکروبی آن  اضافه کند.

منبع »  www.healthline.com/nutrition/doeshoneygobad